-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 5402
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
کسی که ماه شب چـارده اسیرش بود سرِ تمامی افلاک، سر به زیرش بود بهشتِ حُسن، گل حُسنِ بی‌نظیرش بود صفات حضرت الله در ضمیرش بود تـمـام پـهـنـۀ عـالـم شـکـوفـه بـارانش فـرشـته‌ها و مـلائـک طـلایـه‌دارانش ز عرش، حضرت جبریل بر زمین پُل زد ز فرش، دیده عالم به عرشیان زُل زد کـتاب نـوکـریم را مـرور کـردم بـاز شکـسـتـه‌های دلـم را بلـور کردم باز به شوق و ذوق زیارت، دلم چه محزون شد مسیلِ کـوثرِ چـشمم شریعۀ خـون شد
: امتیاز
|
 |
 |
مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام
با تو در نسل حسین ابن علی آمد حسن شادمان از این ولادت بوده صد درصد حسن تو شدی ابن الرضای سـوم این خاندان پس نوشتم سامرا ابن الرضا، مشهد حسن با دلیـل آقـای ما نامت حـسن بـرداشته چونگه این خیل گدا، قطعاً می‌خواهد حسن هیچ کس نشنیده که سائل به هر دینی، شود از جوار مضجع تو دست خالی رد حسن هشت جنت را اگر یکجا ببخشد حق به من تو نباشی ارزنی حـتی نمی‌ارزد حسن آن حسن که نه حرم، نه صحن، نه گلدسته‌ای لااقل داری به عشق آن حسن گنبد حسن خلق می‌گویند خورشید آمده روی زمین وقـتی از کوچه شبـیه ماه می‌آید حـسن
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
تـلالـوء نــور خــدایـی حـسـن جـمـال ذات کـبـریـایـی حـسن “حسن حسن” شور بپا می‌کـند ای گـل خـوشـبوی عـلی‌النّـقی مــیــوۀ مـیـنـوی عـلـی‌الـنّـقـی مـادر تو سـلـیـل و بابا، عـلـی یــازدهـم جـلــوۀ بـابـا، عــلـی قبله حسن، مسجد و منبر حسن کعبه حسن، منا و مشعر حسن یـا قـمـر ابـن قـمـر ابـن قـمــر منکر نـور تو شود کور و کر جـمـال بی‌مثال حق، ای حسن تـجـلّـی جــلال هـر پــنــج تـن شـیــر درنــده شــده رام شـمـا کـنـگــرۀ عــرش مــقـام شـمـا هـوایـی‌ام، مـرا بـبـر تـا حـرم بـه خـانـۀ خـدا بـبـر، تـا حـرم دوبـاره مست مست مستم کنید مـستِ میِ روز الـسـتـم کـنـیـد سلام بر دو نـور در مشرقـین سـلام بـر دو دلـبــر عـالـمـیـن سلام بر خـسرو خوبان حسین سلام بر شـاه شـهـیدان حـسین
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
رفته ست با صد شاخه گل خیل گدا امشب اینجا نباش ای دل برو در سامرا امشب حاجاتِ خود را دستچین کن یک به یک بردار زانو بزن در محـضرش با اولـیا امشب شد صاحبِ دوّم حسن زهـرایِ مرضیّه سائـل بـیا! شد مـوسـمِ نان و نـوا امشب گفتیـم یابنَ الـهـادی الأمّـه؛ نـگـاهی کن با مرحمت بر حالِ ما درمانده‌ها امشب ای خـوشـۀ انـگـورها بی‌تـابِ دسـتـانت ای حُسنِ نام آور! تویی مشکل گشا امشب ما را به لطفت یا امام عسکـری دریاب مسرورمان کن جانِ مهدی با دعا امشب صاحب‌زمان در جشن میلاد تو با لبخند یک مجـلس جانـانه‌ای کـرده بـپا امشب با صد هزاران شوق حاضر کرده عیدی را در خیمه‌گاهش حضرت بابایِ ما امشب شالِ سفـیدش روی شانه می‌بـرَد دل را بر قامتش خوشتر نشسته این عبا امشب شـاعـر بـرایـش یـازده بـیـتِ کـم آورده تا شـاد بـاشی داده بـاشـد بـی‌ریـا امـشب عـیدیِ ما دیـدارِ رویش باشد و ای کاش امضا بفرماید ظهـورش را خدا امشب!
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
هشـتـم مـاه ربـیـع الـثـانی آمد دلـبریی در مدیـنه کودکی زیبا ز نسل حیدری مرحـبا گـویان شده کل ملائک بهر او هدیه داده برزمین حق باز زیب و زیوری
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
امشب که کار و بار گدایان گرفته است بوی بهـشـت عـالـم امکان گرفته است حاجات ما روا شده بـاران گرفته است عالم تمام، ذکر حسن جان گرفته است شکر خدا که روزی من لطف مادری است امشب حسن حسن حسنم جور دیگری است شادند عرش و فرش به شادی اهل بیت غوغای دیگری است به وادی اهل بیت روح الامین شده است منادی اهل بیت واکـرد چـشـم، نـائب هـادی اهـل بـیت امشب چه عاشـقـانه عـطا می‌کـند خدا حاجـات را نـگـفـتـه روا می‌کـنـد خـدا هـم نور چـشـم مـادر عـالم تویی حسن هم جـانـشـین حـیـدر عـالم تـویی حسن پشت و پناه و سرور عـالم تویی حسن ابن الـرضای آخـر عـالـم تـویی حـسن جان و دل نـقـی و جـواد و رضا تویی چشم و چـراغ و آبـروی سـامـرا تویی نازد به خود خدا که تویی از مظاهرش کعـبه گرفته غـم که نبـودی تو زائرش قرآن نموده فـخـر که هستی مفـسـرش ایران بها گرفت، تو گـشتی مسافرش۱ بـالا نــوشــتـه‌انـد عَـلَـم عــزت تــو را هر جا رسـیـده پـات شده سُرِّ مَن رَأیٰ یوسف تو و زمین و سماوات مشـتری از هر چه گـفـته‌اند و نوشـتـند بهـتـری دارد امـامتت به جهـان لطـف دیگـری کار تو هست مهـدی مـوعـود پـروری ایـل و تــبـار مـن بـه فــدای مــقـام تـو مـنـجـی عـالـم اسـت مــریـد مـرام تـو آقا اجـازه! خـاک درت می‌شـویـم مـا؟ پروانـه‌هـای دور سـرت می‌شـویم ما؟ مشـمـول نـدبـه سـحـرت می‌شـویم ما؟ یعـنـی فـدایـی پـسـرت مـی‌شـویـم مـا؟ قـربان یک نـگـاه تو جـان و جـوانی‌ام من را بغـل بگـیر که صاحب زمانی‌ام مات از هـنر نمایی تو مانده این زمین بعد از هـزار سال تویی محـشر آفرین لب تـر کن ای امـیـر، بیـایـند مؤمـنـین پـای پـیـاده، کـربـبـلا، روز اربـعـیـن2 آنـانکـه زیـر سـایـۀ تـو بـا خـدا شـدنـد دیـوانـه مســیـر نـجـف، کـربـلا شـدنـد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
ای جـلـوه گاه نـور، سـلام ای امـام من زیـبـا جـواب مـی‌دهـی آقـا ســلام مـن من نام عسگری چو بخوانم حسن شوم
: امتیاز
|
 |
|
رباعی های ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عـالـم شده شـاد از بـرکاتش امشب گـردیـده امـان از صـدقـاتش امشب لـبــریــز شــده بـیـت امــام هـــادی از آل رسـول و صلـواتـش امـشـب ******************* هادی به بغـل یـار و حـبـیـبی دارد آغـوش پـدر چه بـوی سیـبـی دارد یک مرتبه اهلِ حجره گـفـتند حسن دیــدنـد پــدر حـالِ عــجـیـبـی دارد ******************* عـشــقِ ابــدی و ازلـی آمـده اسـت در شام سـیه، نـور جـلّی آمده است با ذکر سـلام و نغـمه‌های صلـوات دوّم حـسـن از آل عـلـی آمـده است ******************* امشب شبِ مـیـلاد شهِ ذوالمِنن‌ست صورت چو مهِ كامل و خورشيد تن‌ست در چهرۀ او حیدر و زهرا پیداست از آلِ محمّد است و دوّم حسن ست ******************* امشب سرودِ بزمِ کریمان خوش آمدست وقتِ طلوع شمسِ ولا، نورِ سرمد ست میلادِ حضرتِ پسرِ هادی النقی‌ست ابـن الرضـای سـوّم آل مـحـمّـدست ******************* شبِ عید است و شبِ جشن و سرور و نغمات شبِ لطف است و شبِ بخشش و جود و حسنات بهرِ شادیِ دلِ یوسفِ زهرا بفرست بر قدوم پدرِ حضرت مهدی صلوات
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عرض حاجت با تو دارم یا امام عسکری ای خدایت داده بر خلق دو عـالم برتری ای گدایت را به خیل شهریاران سروری خاک پایت زُهره و خورشید و ماه و مشتری ماه رویت احـمدی و تیغ نطقت حـیدری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ای چراغ تـابـنـاک حُسن حیّ ذوالجـلال یافته خورشید گـردون از تجلاّیت کـمال تا ابد مـاه ربـیـع الـثّـانی‌ات مـحـو جمال ماه حُسنت بی‌قرین و مهر رویت بی‌زوال آفتاب طـلـعـتـت را تـا ابـد روشـنـگـری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری دل اگر سیـنـا بود طـور تـجـلایش تویی موسی ار آوای حق بشـنـید آوایش تویی کیستم من عبد، آن عبدی که مولایش تویی آخرین دُرّ خدا مهـدی‌ست دریایش تویی آن‌که بر عیسی کند روز ظهورش سروری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری خط حسن، خالت حسن، خُلقت حسن، خویت حسن پای تا سر حُسن در حُسن و گل رویت حسن کُنیه‌ات ابن‌الـرّضا و نام نـیکـویت حسن موی و روی و قدّ و خدّ و چشم و ابرویت حسن حُسن‌ها گشتند در بازار حُسنت مشـتری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری هم تویی آئـیـنـۀ حُـسـن خـدای ذوالمـنـن هم تویی در چـارده وجه خـدا دوّم حسن هم دهم مولای عالم بر جمالت بوسه زن هم به جسم سامره جان می‌دهی از فیض تن هم به عالم می‌کند فیض تو سایه‌گستری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری سامره روشنگر دل کعـبۀ جان من است سامره عطر نسیمش روح و ریحان من است سامره ریگ روانش دُرّ غلطان من است سامره دامان سبزش باغ رضوان من است سامره صحن و سرایش کرده از من دلبری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ذرّه بودم مـحـو خـورشید جهـان‌آرا شدم قطره بودم وصل بر دریا شدم، دریا شدم کـز سـعــادت ذاکــر ذرّیــۀ زهــرا شـدم عاشق قـبـر تـو و سـرداب سـامـرّا شـدم خوش بود آنجا کنم در وصف مهدی شاعری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام
بوی عطرِ عشق و شیدایی رسید فـصلِ زیـبای شـکـوفایی رسید از مـیـان عـرش آوایـی رسـیـد ای گـدایـان وقـتِ آقـایی رسـیـد دعــوتِ بــزمِ تــوّلا گـشـتـه‌ایـم باز هم مهـمان زهـرا گـشـته‌ایم آمـده هــنـگـامِ ادخـال الـسـرور آمـده روشنـگـر ذات الـصـدور آمده فـرزنـدی از جـنـسِ بلـور آمــده مـعــنـیِ نــورٌ کــلُّ نــور او حسن از نسلِ پاک حیدری‌ست نـام او مولا امامِ عـسکـری‌ست آمـده فـکـری بـر ایـن آدم کـنـد آمـده دردِ جـهــان را کـم كـنــد غـصه‌های شیعـیان مرهـم کـند مهدي‌اش را هـديه بر عـالم كند ای به شیعه لطفِ تو دائم سلام ای ابا الحجّـت، ابا الـقـائم سلام السلام ای شمس روح افزای عشق السلام ای نورِ بی‌هـمتای عشق السلام ای مهربان مولای عشق السلام ای حضرت بابای عشق کن دعایی یارِ هم عهـدی شویم تا به پـیری نوکـرِ مهـدی شویم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
سرمان گرمِ عطش بود، که باران آمد ابر رحـمـت به سر خـاک بـیـابان آمد کنج این خـلوتِ سرمازده می‌لـرزیدیم که نـگـاه تـو به امـداد زمـسـتـان آمـد تـلـخـیِ کام همه با دَم تو شـیـرین شد تا به لبـها عسلِ ذکر "حسن جان" آمد تا فـضای دهـن از نام همه خـالی شد گـلِ ذکـر تو به مـهـمـانـیِ گـلـدان آمد تا که دیـدند گـدای تـوأم و خاک نشین دیـدم از سمت تو قـالـی سـلیـمـان آمد افتخار است، که در خانۀ تو پادری‌ام همه جا جار زدم خاک درِ عسکری‌ام ای که قلبم شده با عشق تو آرام، سلام به شما می‌دهد این سائل گـمنام، سلام به شکـار دل من آمـدی و صیـد شـدم پس به تو می‌دهم اینجا وسط دام، سلام آمدی میکـده را مست قـدومت کردی همنـوا با لب ما داده به تو جام، سلام گرچه بین قفس انداختنت؛ اما بعد ... به شما داد همان شیر، که شد رام، سلام حسرت روی تو را داشت، ولی هر شب و روز داد کعـبه به تو با جامۀ احـرام، سلام عشق ما پای قدوم تو سر انداختن است کارمان پیش نگاهت سپر انداختن است حـاضـرم نـذر نگـاهـت بـدهـم دنیا را تا که شـایـد بـدهـی راه، تـو آقـا ما را بـرگـۀ نـوکـری‌ام را نکـنی تا ... آقا ! دارم امّیـد، که رویـش بزنی امضا را گم شدم از نظر خلق، به عشق تو فقط تا نـشـانـم بـدهـی گـنـبــد ســامــرّا را کاش یک شب بشوم خادم صحن حرمت تا که جـارو بکـشم خاکِ کفِ آنجا را می‌دهم قول، اگر زائر صحن تو شدم بکـنـم نـوکـری تـک تـک زائـرها را با دعاهای تو و حضرت هادی پدرت کاش یک روز، بیایم حرمت با پسرت تو دعـا کن که دعـاها به ثـریـا بـرسد تا که امـر فـرج از عـالـم بـالا بـرسـد مستـجـاب است دعـاهای تو حـتماً آقا پس بخواه آخر این قصه به فردا برسد آه، یعـقـوب، بکـن رحـم به کنعـانی‌ها تو دعا کن که مگر یوسف زهرا برسد جسم بی‌روح همه منتظر هوی شماست کاش بر پیکـر این قـوم، مسیحا برسد تو دعا کن که پس از این همه یلدای فراق صبحِ موعودِ خدا؛ روزِ خوشِ ما برسد بـانـی اصـلـی مـیــلادِ گـلِ لـبـخـنـدت سال بعدی بشود کاش، خودِ فـرزندت
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
بـار دیگـر فـضـا مُـعَـطَّـر شـد هـمه جـا روشـن و مُـنَـوَّر شـد حاصلِ عشقِ بینِ شمس و قمر پـسری شد که تاج هر سر شد زد قـــدم مــــیــوۀ دل زهـــرا شـادی مـا دو صد بـرابـر شـد غـم فـراری شد و شـعـف آمـد اینچـنین غصه هـایمان سر شد حـسـن دیـگــری ز آل عــلــی آفـــریــده بـه دسـت داور شــد مـژده آمـد!! کـه دلـبــری آمـد شـب مـیـلاد عــسـکــری آمـد گــوهــری از دلِ جـنــان آمــد مـــاه تـــابـــان آســمــان آمــد مـــاورای تــمــام خــوبــی‌هــا دُرِّ دریـــا انـیــس جــان آمـــد اخـــتــر تــا ابــد فـــروزنـــده پـا نـهــاد و ز بــی‌کــران آمـد گـل گـلــزار حـضـرت خـاتــم بــاب تــقــوای خــانــدان آمــد پــارۀ قـلـب حــضـرت هــادی پــدر صـاحـب الــزمــان آمــد ما هـم از یـمن مـقـدمش شادیم صـلـواتـی بـر او فــرسـتـادیـم در پـسِ چـهـره‌اش قـمـر دارد چون خـدا لطف مستـمـر دارد خـاتـم الانـبـیـاء به خـود نـازد که تـبارش چـنـیـن پـسـر دارد نـوۀ شـیـر قـاطـعـاً شیـر است تا چـنـان مـرتـضـی پـدر دارد غـرق در بوسه می‌شـود زیرا بس که لعـل لـبـش شکـر دارد کوری چـشـم دشـمـنـان عـلـی نـخـل شـیـر خــدا ثــمــر دارد ای فـدایـش شـود تـن و جـانـم مست ذکر حـسن حـسن جـانـم صاحبِ حُسن و اهل احسان است درد ما را همیشه درمان است مـثـل اجــداد طـاهــریـنـش او کرمش بی حـد و فراوان است در قـیـامـت مـحـبـتـش به خـدا بهترین رکن و اصل میزان است هـرکـسی دم زد از ولایـت او اهل تقـوا شد! اهل ایمان است ز مـرام و ز لـطـف بـی‌حـدّش سائل درگهـش غزلخوان است شکر حق را که با صفا هستیم عـبـد آقـای سـامــرا هـسـتــیـم می‌نـویـسـم ز خـصلت نـامـش دلِ عــالــم اســیــرِ در دامــش در دو دنیا به ما شرف بخـشد طـعـمِ شـیـریـن گـنــدمِ بـامـش کس ندیـده! قـسم به حق جایی بـه بـــزرگـی خـان اکــرامـش صـاحـب تــاج پـادشـاهـی شـد هرکه نوشـیده بـاده از جـامش شکر یزدان که از ازل شده‌ایم قــطـره‌ای از یــمِ غــلامـانـش با چـنین سروی چه غـم داریم با نگـاهـش دگر چه کـم داریم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
ربیع الثانی و در هشتمین روزش بهار آمد خزان غم شد وگلهای شادی بیشمار آمد به استقبال نوگل غنچه‌ای از گلشن زهرا به شادی نغمه‌خوان از جنت الاعلی هزار آمد مدینه محـفـل شادی بپا شد بهر مولودی که از نسل علی در بیت هادی آشکار آمد دل هر حیدری مسلک ازاین میلاد مسرورست ملائک سوی این مولود نیکو جان نثار آمد دهـم مـاه ولا شاکر به درگـاه خـدا باشد که بهرش جانشینی نزدحق با اعتبار آمد به یاد مجتبی او تازه مولودش حسن نامید چنین دوم حسن، بین امامان با وقار آمد بیـامـد آنکـه بـابـای امـام آخـرین گـردد میان عـالـمان روزگـارش شهـریار آمد بگو تبریک میلاد پدر را بر پسر امشب به دیـدار پـدر در سامرا آن گـلعذار آمد زند مرغ دلم پر در هوای سامرا امشب که شاید قسمتم دیدار روی آن نگار آمد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
نذر گـل روی تو باید شهـر را آذین کنم اسباب شور و شادی عشّاق را تأمین کنم وقتی که یاری می‌رسد عطر بهاری می‌رسد شبهای دی را با دمت شبهای فروردین کنم جانم حسن جانم حسن جانم حسن جانم حسن کام تـمام شهـر را با نـام تو شیـرین کنم در زیر طاق گنبدت هفت آسمان گم می‌شود در پلّکـان بارگـاهت نـاز بر پـروین کنم بین بهشت و سامرایت سامرایت مال من اصلا نیازی نیست که عمری سبک سنگین کنم تو هرچه باشد شاهی و من هرچه باشد نوکرم این را همیشه روز و شب باید به خود تلقین کنم اعجاز ابیات کمیت باشد به لطف اهل بیت تنها کسی که شاعر کوی تو شد تحسین کنم حرف دلم را پیش از اینها خواجۀ شیراز گفت پس از لسان الغیب بیت دیگری تضمین کنم "عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم" ای وارث ختمی مآب ای یادگار بوتراب خورشید عالم تاب من بر عالم خاکی بتاب شأن رفیعـت را بنازم ای عزیز فـاطمه وقتی برای تو امام عصر می‌گیرد رکاب درک کمالت حضرت نوح نبی را کرده پیر شأنت عزیز مصریان را از خجالت کرده آب گنجینۀ اسرار را در سینه داری از ازل با تو نمی‌خواهد بگردد شیعه دنبال جواب هم اسقفان هم راهبان تسلیم اعجازت شدند نه اهل معرفت که محتاج توأند اهل کتاب دلتنگ دیدار تو باشد حق تعالی زین سبب تصویری از روی تو را در عرش اعلا کرده قاب در لقمه‌های سفره‌ات گویا جلالت ریخته از برکت لطف تو سائل می‌شود عالیجناب حاجات اصحاب و موالی را نگفته می‌دهی محظوظ ابوهاشم شد از آن التفات بی‌حساب چشمان تو خـلق بهشتی مثل سامـرا کند احسانت از اهل جهنم نیز بردارد عذاب از هر در صحنت دری سوی خدا وا می‌شود پایین پا پیـدا شود راهی برای فـتح باب جرم است اگر سجده به پایت حجّت حق در زمین جز سجده بر پای تو من جرمی نکردم ارتکاب از واژه‌های خسته کاری بر نمی‌آید دگر شرمنده‌ام در شأن تو هرگز ندارم شعر ناب ناقابلی را چـشمۀ مهـر تو قـابـل می‌کـند آخر مرا هم لطف بسیار تو دعبل می‌کند با دست تو وا می‌شود باب العطای دیگری دارد به تو رو می‌زند امشب گدای دیگری بی‌حد و اندازه کریمی چون کریم اهل بیت در رحمت و جود و سخاوت مجتبای دیگری هر آنچه می‌خواهی بگیر از من گدایی را نگیر من که ندارم جز در این خانه جای دیگری تو شمع و من پروانه‌ام با غیر تو بیگانه‌ام رنگی ندارد پیش من اصلا حنای دیگری مسکین تو در می‌زند مرغ دلم پَر می‌زند روزی من کن از کرامت سامرای دیگری عطر خوش سیب از سوی شش گوشۀ تو می‌وزد داری به زیر گنبد خود کربلای دیگری فرش حـریمت بالشم آنجا پُر از آرامـشم از غیر دست تو نمی‌گیرم دوای دیگری در جای جای بارگاهت رد پای مهدی است سرداب سامرای تو دارد صفای دیگری بحرالفضائل هستی و من هرچه می‌گویم کم است مدح تو را می‌خوانم اما در فضای دیگری ذریۀ سلطان طوس آیینۀ شمس الشموس! دارد به دامن مادرت گویا رضای دیگری شیر درنـده رام تو فـتح الفـتوح اقدام تو تو حـیدر کـراری اما از نـمای دیگـری مانـند ذکر یا عـلی نامت گـره وا می‌کند ایـوانت آقـا کار ایـوان نجـف را می‌کـند
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
مستم امشب من ز صهبای امام عسکری سر نهم در سجده بر پای امام عسکری فوق عرش حق بود جای امام عسکری سوز نی باشد چو از نای امام عسکری ایهاالاحباب عالم غرق شور و شادی ست
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
آمدی دریا شدی غرق خجالت شد سراب دستهایت ماه را بیدار کرد از نازِ خواب باز هم تا ناکجـای عـرش نـورانی شد و مهربان برداشت دستِ حق نقاب از آفتاب آنچنان گـسترده کردی ساحتِ تفـسیر را در دلت قرآن ورق خورد و شدی أُمّ ٱلکتاب در مدینه بودی اما هـمزمان پیچـیده بود لحـظـهٔ مـیـلاد تو در سامـرا بویِ گلاب سجدهٔ شکر زمین پاکی به بار آورده بود آیه آیه می‌رسید از عسکری انگورِ ناب عشقِ گندمگونِ عالم! یا أباٱلمهدی سلام مجتـبایِ ثانیِ حـق! حضرتِ عـالیجـناب یازده بار است باران از نگـاهم می‌چکد کاش می‌دادی همین امشب سلامم را جواب در خـیالـم باز هم پر می‌کشم تا مرقـدت مرحمت کن باز اسمم را بیاور در حساب یک حسن کنج بقیع و یک حسن در سامرا هر چه حاجت داشتم آوردم و شد مستجاب!
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
مسیـر شهـر مدیـنه سـتاره بـاران بود و کوچه کوچۀ این راه، ریسه بندان بود مُـقَّـربان الـهـی بـه صف شـده بـودنـد هوای مستی و عاشق شدن نمایان بود سکوتِ محض، فضا را گرفته بود و سحر ملک به شکل بشر آمد و غزلخوان بود چه ازدحـام عجـیـبی، چه راه بـنـدانی و هرچه قدر بخواهی گدا فـراوان بود حسودِ شهر، لبش را گزیده از حسرت در انتهای همین کوچه‌ها پـریشان بود بشارت از در و دیوار کوچه می‌بارید ترانه بر لبِ حور و پَری و قِلمان بود جنون به حَدِ خودش می‌رسید هر لحظه بـشیـر آمـده و دست به گـریـبـان بـود فضا فضای تهـیَّت، هوا هـوای جـنون زمان زمانِ رسیدن، ملک گل‌افشان بود نفس به سیـنه گـرفت و، صدا نمی‌آمد فـقـط طنـینِ صدا، آیـه‌هـای قـرآن بود ز رفـت و آمـد قـدّوسـیـان شـنـیـدم که حرام بود غم و غصه، عشق ارزان بود نـسیـمِ بـاد صبـا مـی‌وزیـد نـیـمـۀ شب مسیر سبز حضورش به کوی جانان بود تعارف این لحظات، آمد و نیامد داشت که مـور دور و برِ خـانۀ سلیـمان بود از این طرف هـمه میخـانه‌ها شده آباد از آن طرف بت و بتخانه هرچه ویران بود سبـد سبد گـل یـاس از بهـشت آوردند عـبـورِ خـانـۀ وحیٍ خـدا گـلـستان بود پـیـمـبـران الـهـی جـلـوس مـی‌کـردنـد طبیب می‌رسد از راه، وقت درمان بود فـرشـته از دل عـرشِ برین زمین آمد خبر چه بود، که در بینِ شهر حیران بود؟ خـبــر رسـیـد کـه آمـد امـامِ یــازدهــم زمان آمدنش فـرش، باغِ رضوان بود رسـید و روشـنـی آورد بـا قـدم‌هـایش و عمرِ تیرگیِ محض، رو به پایان بود بـه یـمـن مـقـدم مـولـود خـانـۀ زهــرا امامِ هـادی عـلیه السلام، خـنـدان بـود نگـاهِ فـاطمه در چهـره‌اش هـویـدا شد برای اهل نظـر این عـقـیـده آسان بود کـشید پـرده به رویـش سـتـارۀ زهـره ز بسکه این پسر فاطمه درخشان بود کسی رسیده که حـاتـم گـدای او بود و همیشه سفرۀ او پهن و از کریمان بود کسی رسیده که هر نیمه شب شبیه علی به فکـر سفـرۀ خـالـیِ مـستـمنـدان بود کسی که قـبل ولادت نـبـود، آمـده بود خـلاصه خـانۀ او مجـمـعِ مـحـبّان بود
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
خبری آمده که نـوبت محـشر شده باز خبری آمده که دورۀ غـم سر شده باز خبر از معجـزۀ سورۀ کـوثـر شده باز خبری آمـده که فـاطمه مـادر شده باز روزی اهـل زمین رحـمت بسیار شده هـادی فـاطـمـه امـروز پـسـردار شـده ای گل حضرت هادی و حُدَیث عرض سلام ای امـام بـن امــام بـن امــام بـن امـام ای که بـا یـاد تو شد خـانۀ دلهـا آرام دوستی بی تو حرام است به اولاد حرام عشق تو جان به همه مُرده دلان می‌بخشد به گدای تو خدا کون و مکان می‌بخشد تو همان حضرت از عـقـل فـراتر آقا عـالـم از مـقـدم تـو گـشـته مـنـوّر آقـا حـســن دوم زهــرایـی و حـیــدر آقــا پـــدر مــنــتــقــم آل پــیـــمــبـــر آقـــا فـارغی از همگـان و هـمگان پابـندت منتقـم پروری و مصلح کـل فـرزندت سامرای تو سراسر، خود فردوس خداست سامرای تو نسیمش چه قَدَر روح افزاست سامـرا قـبـلـۀ مقـصـود تمام فـقـراست کعـبه و میـکـده و خـانـۀ امّـید مـاست باز هم دست تـمنّا سوی این در داریم ما هـوای حـرم سـامـره در سر داریم آسـمـان مثـل زمین منـتـظـر فـرمـانت برده هوش از همگان معجزۀ چشمانت بوسه بر خاک قـدومت زده زندانبانت جان ما چیست مگر تا که شود قربانت پسر حـیدری و حق به تو عـزّت داده دشمنت هم به بـزرگـیت شهـادت داده من همیشه به دعـای سحرت محـتاجم سنگ گـردیده دلـم بر نظـرت محتاجم شده آواره و بـر بـال و پـرت محتاجم بی پـناهـم به ظهـور پـسـرت محـتاجم آمدم این شب عیدی بشوم خاک درت آمـدم تـا که رفـیـقـم بکـنـی با پـسـرت ما سیاهیم و چو شب در طلب نور توأیم تو سلیمانی و ما ریزه خور مور توأیم ما کجا و تو کجا؟ وصله ناجور توأیم اربعین زائر شش گوشه به دستور توأیم اربعین گفتم و شد مرغ دل از سینه جدا اربعـیـن گـفـتم و کردم هـوس کـرببلا
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
آسمان در طلوع یک خورشید می‌کند روزهـای خود تـمـدیـد این چه نـوریست در افق پـیدا این چه نوریست نور عشق و امید در سحر جـلوه‌اش که می‌گوید نـور او فـاطـمی‌ست بی‌تـردید در میـان سکـوت سرد حجـاز گوش دل یک صدای ناز شنید خـبری آمد از سـرادق عـرش گـل بـریـزیـد فـاطـمه خـنـدیـد پــدرش دور خـانـه مـی‌گـردد بر لـبـش ان یکـاد یـا تـوحـیـد چـشم در چـشم کـودکـش دائـم می‌نـمـاید خـدای خود تـمحـیـد تا که دستی برد به گـیـسویش هـر چه دلـداده را کـنـد تهـدید دیــدگــان حـدیـث روشـن شـد تـا که نـور جـمـال او را دیــد جـبـرئـیـل آمـد و تـبـرّک کرد بال خود را به صورتش مالید مثـل گـردونـۀ زمین و زمـان با مـلائک به دور او چـرخـید او که باشد امیـر انـس و جـان سومـین نـسل حضرت سلطان قـامت عـشـق کـامـلا خـم شـد ساغر و جام و باده در هم شد انـبـیاء صف کـشیـده مسـتـانه در تـحــیّــر تـمــام عـالــم شـد هر چه می‌شد ز عاشقی رو کرد جـلـوۀ کـامـلـش در آن دم شـد صحـنۀ درس عـشق بـازی‌هـا بـیـن گـهـواره‌ای مـجـسّـم شـد بین دریـای پـر تـلاطـم عـشق چه بگویم که صبـر دل کم شد دل عـالــم شــد آب تـا ایـنـکـه لـحـظـۀ بـوسـه‌ای فـراهـم شـد با شـکـوه صـدای این دو لـب طـپـش سـیــنـه‌هـا مـنـظـم شـد از صـفـای هـمـیـن محـبـت‌ها رشتۀ دین به عشق محکـم شد بـهـر تـبـریـک ایـن ولادت‌هـا حـضرت رب عشق ملـزم شد صـلـه بـر دوسـتــان ایـن آقـــا دوری از آتـش جــهــنــم شــد او که بـاشد امیـر انـس و جان سومین نـسل حـضرت سلطان من که هـستم ز سائـلان حـرم او که باشد خـدای جود و کرم نازم او را که نـازدار خداست ناز او را به جان و دل بخـرم از گــدایــان ســـامـــرا بــودن آبــرویـم شـده چـو تـاج ســرم قـبـلـه گـاه کـرامـت او بــاشـد من به پیـشـش شبـیه رهگذرم چه بگـویـم ز دست معـصیـتم بهـر پـرواز بـستـه بال و پـرم تـا کـه گــردیــدم آشـنـا بــا او شد جهـانی غـریـبه در نظـرم حـاجـتـی دارم از خــداونـدش در مـیـان دعـای هـر سـحــرم کـی شـود تـا اجـازه‌ای بــدهـد دل خود را به صحـن او ببرم یک سحر وقت صحن گردی‌ها کـنـد او بـی‌قــرار و در بـدرم هر وجب صحـن او بشـویم با کـوثـر چـشم‌هـای پُـر گـوهرم خــاک زیــر قـــدوم زوارش- را کـنـم طوطـیـای چـشم تـرم او که باشد امیـر انـس و جـان سومـین نـسل حضرت سلطان
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
همیشه طبعِ غـزل حِس بـرتـری دارد برای توست اگر شعـر، مشـتری دارد تـو از تبـار که هـستی، سـلالـۀ زهـرا که خط به خطِ غزل طعم دیگری دارد تو آن امامِ شـریـفی که بینِ انگـشتـش ز جن و انس و ملک خیل لشگری دارد صفات حق همه جمعند در صفات شما اگـر کـه کـفـر نـبـاشـد بـرابـری دارد همیشه قامت تو در مدینه دیدن داشت ز بسکه هر قدمت شور محشری دارد خـدا دوباره تبارک به خویشتن گـفـته که این عَطیّه به سر تاج افسری دارد تو آمدی و مـدیـنـه ندیـده بود کسی… که ایـنچـنـین جـلـواتِ پـیـمـبـری دارد تـو آمـدی هـمـه گـفـتـنـد تـهـنـیـت آقـا زمین پس از پدرت خوب رهبری دارد در آسمان که درخشیدی عرشیان گفتند عروس فاطمه به به، چه اختری دارد عروس فاطمه از هـر پیـمبری امشب به گـاهـواره گـلِ یـاسِ اطـهـری دارد صدف مدینه، تو گوهر شدی در آغوشش مدیـنه فخـر کند که چه گوهـری دارد زلالیِ نفست عطر و بوی کوثر داشت شکـوهِ هـیـبت تـو نـور حـیـدری دارد تو هم حسن شدی، هم عسگری، دل ما هم به لطف این دو صفت، حال بهتری دارد تو در مدینه قدم رنجه کردی و، حالا زمینِ سامره در خویش عسکری دارد زمیـنِ سامـره مـحـوِ تجـلـیّات تـو شد زمـیـنِ سـامــره نــامِ مـطـهــری دارد همیشه سائل این خانواده محتاج است همیشه دست توسل به محضری دارد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
الا کـه مــوسـم شـادی و هـمـدلی آمـد زمــان نــاد عــلــیـاً ســیــنـجـلـی آمـد زمـین سـامـره را سیـنـه مـنجـلـی آمد دهـــم ولــی خــداونــد را ولــی آمـــد که دومین حسن از چهارمین علی آمد بر آن علی به گل روی این حسن صلوات ولّی ذات خدا شاه انس و جان است این جهان جان نه، که جان همه جهان است این چراغ اهـل زمین ماه آسمان است این به جسم شرع و تن اهل دین روان است این امام ما پـدر صاحب الزمان است این بر آن امام و بر این صاحب زمن صلوات چراغ دیـده رخ دلربای این پسر است تمام عالـم خلـقت برای این پسر است چو ذات حق به دل خلق جای این پسر است دل شکسته دلان آشنای این پسر است سخن اگر به مدیح و ثنای این پسر است به صفحه و قلم و منطق و سخن صلوات وزیده بوی گل مهـر او ز هـر چـمنی نـیافـریـده خـداونـد هـمچـو او حـسنی خوشا زبان و خوشا منطق و لب دهنی که در ثـنای وجـودش برآورد سخـنی به یاد رویش هر جا که هست انجمنی سزد که خلق فرستد بر انجمن صلوات سلام خلق و درود خدا به جان و تنش فــدای لـیـلـۀ مـیـلاد و صبـح آمـدنـش جــمـال آیـنــۀ ذات حــیّ ذوالـمـنـنـش به باغ وحی دمد بوی گل ز پیرهـنش وجود مهـدی مـوعـود سرو نستـرنش به باغبان و بر این سرو نسترن صلوات ز پرده چهره چو بی‌پرده همچو ماه نمود دل امام دهم را به یک کـرشـمه ربود شهادتـین ز لـبهـای جانـفـزاش سـرود به فـاطمه به عـلی بر ائمه گفت درود سپس بخواندن قرآن دهان چو غنچه گشود به آیه آیـۀ قـرآن بر آن دهـن صلوات خدا ستوده به قـرآن خود عـیان او را رسـول خـوانـده امـام جهـانـیان او را ستوده حجّت حق صاحب الزّمان او را پدر گرفته در آغوش خود چو جان او را نهاده بوسه به حُسن و لب و دهان او را بر آن لبی که ورا گشته بوسه زن صلوات الا کـه حـجّـت ذات خــدای دادگــری ز سروران جهان تا جهان بپاست، سری سران خلـق سراسر ستاره تو قـمـری به فـاطمه پـسری و به مهـدیش پدری ز وصف خوب‌تران زمانه خوب‌تری به حضرت تو ز دادار ذوالمنن صلوات سـلام بـاد به جـان و درود بـر بـدنـت روان عـیسی مریـم ز فـیض پیـرهنت هزار موسی عمران به طور هم سخنت نـشـان بـوسـۀ داود بـر لـب و دهـنـت گرفته یوسف صدیق جان ز فیض تنت تو را ز جمله نبیّین به جان و تن صلوات به وصف توچه توان گفت کس که خود حسنی به شهر سامره و باغـبـان هر چـمـنی قسم به حق خـدا ز وصف همچو منی نکوتر از گل توصیف و برتر از سخنی تو خود به گـلشن توحـید باغ یاسـمنی به لالۀ رخت از باغ یـاسـمن صلوات ز آب جوی تو خضر وجود رخ شوید به شوق کوی تو پیـر طریق ره پـوید زمان به گردش خود گردد و تو را جوید بهـشت لالـۀ خـود از دم تـو مـی‌بـویـد ز زلف پر شکنت عطر تازه می‌روید به عطر تازه آن زلف پر شکن صلوات خـوشا دلی که بـود بـاغ جـنّت غـم تو خوشا گلی که گرفته است فیض از دم تو دل هـزار سـلـیـمـان اسـیـر خـاتـم تـو سـلام بـر تـو و بـر مـهـدی مکـرّم تو ثـنای تو است نه تـنها به نظـم میـثم تو تو را ز پیر و جوان و ز مرد و زن صلوات
: امتیاز
|